Ակլատիզը պատրաստում էին ծերունու տեսքով։ Այն ուներ փարթամ, սպիտակ մորուք և հագուստ՝ պարզած թևերով, որոնցից քարեր էին կախում։ Այն կախելու ժամանակ երեխաները երգում էին.
Ակլատիզ, չվանը վիզ
Եկավ մեզ հյուր` կախվավ երդիս։
Յոթ փետուրները խորհրդանշում էին Մեծ Պահքի 7 շաբաթը։ Յուրաքանչյուր շաբաթվա վերջում պոկում էին մեկ փետուր։ Հաճախ փետուրը պոկելն ուղեկցվում էր հատուկ երգերով։
Շիրակում յուրաքանչյուր փետուրը հանելիս ասում էին.
Ճիճու, ճիճվարանքը` դուրս,
ցորեն, գարին` ներս։
Այս խոսքերից հետո փետուրը ջարդում էին և մի կողմ նետում։
Ակլատիզը կատարում էր Մեծ Պահքը հսկողի դերը։ Դրանով հաճախ վախեցնում էին երեխաներին, որ վերջիններս չգայթակղվեին Ուտիս տատի կերակուրներով։
Անուշ Բոյնարգյանի բլոգ 